Дошманнарнын теле уткен

Дошманнарнын теле уткен кылыч сыман,
Э кузлэре гел кузэтэ абынмасмы диеп.
Кунеллэре иксез-чиксез кара урман.
Яши анда торле явыз ерткыч-киек.

Авырлыклар сине чын ир итэр, чыныктырыр.
Дошманнарга ачу-нэфрэт тотма, гафу ит.
Эшэкелеклэре узлэренен башын кырыр.
Хэр бер хэлнен уз чиге, вакыты бар бит.

Куп кешенене дусты утка тортеп тошергэн -
Кунеленне ачырга ашкынма, уяу бул.
Э дошманы, киресенчэ,  дустына эйлэнгэн,
Корычтай яклаучыга - уз туганы гуя ул.

Аллах чын дошманны бирэ жилкендеру очен.
Татлы ис таратсын дип утта янган хушбуй сыман.
Тик синдэ бар ул золымны жину коче.
Ян, дорлэ, гел югарыга омтыл кахарман!

Бу тормышта бернидэн дэ курыкмау кирэк.
Чонки тормыш - сина бирелгэн булэк ул.
Яшим, дип кон дэ типсенен синен йорэк.
Хэттэ дошманнарга урнэк бул!